Masal Gibi Şiiri - Mehmet Fuat Özbilici

Var mıdır dünyada sevmek gibi şuur,
Al sevdiğim bu hançeri de kalbime sen vur,
Bu hayat sensiz mi geçecek şimdi söyle ?

Senin ve benim için bir resim çiz,
Şimdi yıldızların altındayız,
Huzur yağıyor damla damla üstümüze,
Çalı kuşuyum sanki daldan dala uçuyorum,
Ben bülbülüm sanki çalıdan güle kaçıyorum.

Uyumak istemezsin ya bazen işte tamda öyle uyanmak istemedim bende,
Hani ölmek istemezsin ya işte öyle yaşamak istemedim bende.
Bu hayatta en çok seni sevdim bu yüzden bu koca çaresizliğim.

Kalbim gümbür gümbür atıyor,
Başım dönüyor sanki yer yerinden oynuyor,
O güzelim saçların nehir gibi akıyor,
Omuzlarından sarkıyor güzel saçların.

Nefes aldığın yerde sanki zaman duruyor,
Hayalet gibi bir var bir yok gibiyim,
Masal gibi benim hayatım okuması güzel yaşaması zordur sevdiğim.

Bir kez daha bak aynalara,
Fark edeceksin beni,
Dalgalı saçlarında,
Kirpik kıvrımlarında,
Seninle yaşayıp seninle ölmek için,
Ben kendi kendimi aynalara hapis ettim sevdiğim,
Ve sonra sen geldin kavuştuk birbirimize.

Her gün aynı duyguyla uyanıyorum nedense,
Yokluğun pek uyumsuz ve oyun bozan,
Ne neşe veriyor nede gülmeme izin veriyor,
Ben ve hasretin geçinip gidiyoruz işte.