Masal Diyen Olmadı Şiiri - Sedat Yaşar 2

Masal diyen olmadı

Siyah bir dal —
kuru bir çırpıda asılı hayal...
Ne hüzün bitti gönlümde,
ne kahır.

Masallarda saraylar anlatıldı;
gül ile bülbül,
patikalarda huzur...
Hepsi masalmış—
ama “masal” diyen olmadı.

Dilim sustu,
gözüm dona kaldı,
erdê cîhanê...
Anlam buldu derin bir suskunlukta.

Temiz bir gülüş aradım
kırlarda,
açan yabani çiçeklerin arasında...
O da kirlenmiş solgun dalında.

Ne yapayım?
Asi güzel gülü
saksıya hapsetmişler...
Ben yas tutsam ne çıkar,
bu sarmal içinde?

Ama yine de,
bir umut var içimde;
Kırılır belki diller,
Açılır kapanan güller...