Masal Diyar Şiiri - Semina Morez

Uçtu artık Zümrüt-ü Anka, terk etti masalımı
Kahramansız masal olaysız hikayemi olur
Oldu işte ne varsa, olmayacak olan
Yol aldım ummana, görünmez bir mezarlık var karşımda
Gözümü her kapatışımda, sahiden ayrı bir dünya
Dün elektrik faturamın son ödemesi geçmiş, kestiler
Güya… kapandı ışıklar
Gece karanlık ve gündüz soğuk duvarlarım ısınamıyorum
Olsun, aslı kara gecenin ve soğuk yüzleri gündüzlerin
Hele kış ise mevsim en gerçeğinden
Kırıldı son umut, kırık kanatla uçtu kuşum
Ne selam artık ne sabah
Çatlak bardaktan sıcak demli bir çay kalan
Kapatınca gözümü gördüğüm,
o görünmez mezarlık karşımda şimdi açtığımda gözümü
ve ben yürüyorum
Ayaklarım yalın ve tozlu, üzerimdekiler meczupsu
En çok sevdiğim mi yoksa beni en çok rahat ettiren giysim mi Üzerimdekiler bilmiyorum,
farkında değilim
Ruhum bedenimde mi değil neden hissetmiyorum
İnfilak etti tüm duygu düşüncem
Tek hissettiğim hüzün, ruhumu ele geçirdi neden
Yolun başı önümde gördüğüm
Şen kahkahalar kulaklarımı inleten, geriden gelen
İlerleyip yarılayamadığım yolun sonu beni celp eden
Hangi sebep ki beni bu yola iten
Ruhumun hapsedildiği kafesten beni kurtarmaya gelen
Atlıların prensi mi az ileride bekleyen