Seni artık günışığında;
Hayat hikayelerindeki gibi hiç düşünemiyorum,
Belki masallarda, ya da deniz-kızı ülkesinde,
Bulutları yastık yapabileceğin,
Kaf Dağına atıyorum varlığını,
Benim üç vakitte gidebileceğim.
Bir bebeğim olsun diliyorum,
Yatınca yanına, ninniler kulağına,
Evcilik oynadığımızı da bilmesin,
Böyle biri vardır belki öykülerde,
Emrimdeki kölem olur içindeki,
İstediğim soylu kızın ta kendisi,
Yüreğin başköşesinde,
Çarpıntısı tutsun istiyorum.
Birden uyanıyor dimağım;
Elimde küçük ve renklisinden, bir kitap tutuyorum;
Galiba ben, her zaman yaptığım gibi;
Yine masal okuyorum...
24.02.1998 - 2009
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 29.12.2007 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Masalsı bir dünyaya kaçış mı daha kolay olurdu? Eğer gerçek dünyayı başaramamış isek, mutlu kalacağın bir evi inşaa etmek mi daha akıllıca olurdu? Ya da daha safça, ölüme yol açabilen gerçekleri bilmeden. Deneyelim görelim, ya siz kaçar mıydınız gerçek öykülerden? Saygılarımla..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!