Masal bu ya! Şiiri - Yusuf Tuna

Masal bu ya eskiden aslan kral,
Çakallara bekçi görevi vermiş.
Dağda hayvanlar tanımazmış kural,
Kurt n'olacak bizim halimiz dermiş.

Aslan akşama kadar yerde yatar,
Eşekler etrafında çifte atar.
Çakal deveyi hamutuyla yutar,
Tilkiler ne bulursa onu yermiş.

Gel zaman git zaman orada Durmuş,
Köpekle iz sürüp ormana girmiş.
Dağda dolaşırken onları görmüş,
Tüfeğini sıkıp aslanı vurmuş.

Eşek postu alıp ata yüklemiş,
Çakallar aslanın etini yemiş.
Kraldan benim neyim eksik demiş,
Bizim eşek aslan postuna girmiş.

Yeşil otları görünce semirip,
Kafasını şöyle geri kanırıp.
Aslan gibi olmasa da anırıp,
Güya eşek etrafa korku vermiş.

Ormanda eşek her halde çıldırmış,
Hayvanları kendisine güldürmüş.
Foyası çıkınca kurtlar saldırmış,
Bizim eşek de cezasını görmüş.

Kurt aslanın yerine kral olmuş.
Bütün hayvanlar bundan memnun kalmış.
Çakalların saltanatı son bulmuş,
Bu masal da burada sona ermiş.