Masal Bitti Şiiri - Bekir Dalkıç

Ooo piti piti, kırmızı başlıklı kızın sepeti.
Çizmeleri eskiyince çizmesiz kaldı çizmeli kedi.
Uyuyan güzel uyanamadı bir türlü uykusundan.
Portakalı soydum, yedi cüceler yedi.
Adile teyze silkinerek çıktı mezarından.
"Bu masalda burada bitti" dedi.
Masal bitti.

Kahramanlar işsiz, aşsız, kadrosuz, uğraşsız.
Masallar özelleştirildi, herkes kendi masalını yazar oldu.
Pinokyo estetik yaptırdı burnuna, yalan söyleyince burnu uzamaz oldu.
Kibritçi kıza zabıta "Burada kibrit satamazsın" dedi.
Caddeler Işıksız kaldı, kaldırımlar ona mezar oldu.
Masal bitti.

Sindirella'yı okula göndermedi babası, sarayda gündelikçi oldu.
Çekirgeye nazar değdi,
Bir zıpladı, iki zıpladı, üçüncü de logara düştü, mezar oldu.
Karınca çok didindi lakin geçindiremedi evini.
Ağustos böceği hiç çalışmadan buldu yolunu, işçisini ezer oldu.
Masal bitti.

Ali babanın bir çiftliği vardı, satıp şehre yerleşti.
Çiftliğine kırk haramiler öbekleşti.
Beyaz atlı prensten ayrıldı Rapunzel,
Rapunzel'de yalnızlığı seçti.
Düş bahçesinde gezer oldu.
Masal bitti.

Masal bitti.
Herkes çekildi kabuğuna, sessizce sindi gafletin beyhudeliği.
Hayat keşmekeşine karışınca yavanlaştı tadı.
Düştü, düşlerin doldurduğu bardaklar.
Bir tek hayal kırıklıkları kaldı.

Masal bitti.
Eridi asalatin çelikten duvarları.
Dağıldı goncaların bağrında beslenen genli tohumlar.
Ne nadidesi kaldı nesnenin, ne pahabiçilmezi.
Dağlar aşılırdı aşk için,
Ne aşılmazı kaldı ulu zirvelerin, ne geçilmezi.

Masal bitti, artık uyanma vaktidir çocuklar.
Açın gözlerinizi.
Çaldı kurulamayan saatlerin alarm zilleri.
Kurtarın kendinizi.
Kurtarın geleceğinizi.
Şimdi tam da isyan vakti.
İsyan edin çocuklar.
İsyan edin.
İsyan.