Ben de bir masal yazmıştım kızıma
yani Barana...
içinde can kırıkları vardı
yaşanmış bir hayattan arta kalanlar kadar
ve tutunabildiği kadar bir Can'dı...
bir masal yazmıştım ben de kızıma
yani barana...
kumruları vardı penceresinin önünde
bir de gülüşlerim
her an gözlerinde....
hüzünbaz bir haytanın
en adam yanlarıyla bir masal yazmıştım ona
kızıma,
yani barana...
güller değil belki ama
gülücükler vadetmiştim yanaklarında...
ateşimdeki közü verdim
güneşimdeki gözü
yüreğimdeki sözü sonra
verdim yani tek tek elde avuçta nem varsa...
aldı baran ses etmedi, sırasıyla okudu gitti
sonra bir gün bir sessizlik belirdi kulağımda
korktum ve kaçtım kitabımdan
anladım ki
masal bitti.....
Kayıt Tarihi : 21.6.2010 11:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
üzerinde oynama yapmadan paylaşıyorum...eski bir karalama idi..şimdi ise yaralama olsun okuyucuya..kızıma yani Barana...!

Hep bir yerlerde ateşler yanar volkanlar patlar...
Hep dardadır yürekler be baranım dardayızdır...
Bir boşluk ararız sığınmak için bir dost, bir kuytu, tanıdık bir ses , bir yürek ki eğilelim karşısında ..
Bir can sıkıntısıdır ki dermansızım deriz bir baran kızdadır umut...
O da alır alabildiğince gider ki baka kalırız ardından sadece , neyi hak ettik neyi hak etti diye...
Sorgusuz bir yargıdır ki hesabı kitabı kendi sayfalarında..
Bir bakmışsın akşam olmuş, yarım bir gülüş, buruk bir dudak bükmesi...
Sorgularız kendimizi masaldaki baran kıza karşı sadece bir beklentimizdir gülmesi, iç huzuru ki yoksa yandığımız gündür ki yüzlerce sayfa Masallar yazarız... Ve sonunda sen de ben de BU MASAL BİTTİ deriz, deriz de, oysa yeni başlamıştır ki biz içinde kıvranırız...
İşte o anlardır ki DOSTLAR ARARIZ… Kİ ÇOK ZOR, ÇOK NADİR BULUNUR AMA UMUT YA BİR KÖŞEDEN BİR ANTO SAYFASINDAN SEVİLEN BİR İSİM ÇIKAR GELİR KARŞIMIZA VE O DARLIKLA ÜSTAD DERİZ Kİ UNUTURUZ KENDİ ÜSTAT’LIĞIMIZI ... O VE BİZ OLURUZ BU DERYA KUYTUDA...
DOST DERLER ADINA Kİ YOLU BEKLENİR BİR İLDEN BİR İLE YÜZÜNÜ SESİNİ GÖRMEK İÇİN Kİ BUNUN İÇİNDE BİR MASAL DAHA YAZARIZ, DOST GELECEK MASALI OLUR ADI Kİ YANGIN GİBİ DURUR YÜREKTE...
BEKLENMEK...
İŞTE O ANLARDIR Kİ İLK NASALDAKİ BARAN KIZ UNUTULUR GİBİ OLUR AMA ONUN YANGINI DA BİR BAŞKA DAĞDA YANAR GİBİ YÜREĞİMİZİN BİR KÖŞESİNDE YANAR USUCA İSİNİ İÇİNDE SAKLAYARAK...
İKİ ATEŞ BİR YÜREKTE YANGIN OLUR BE ÜSTAT... Kİ BİR YANGINDA BU KALEMİN SAHİBİNİN İÇİNDE VARDIR Kİ DUYAN OLUR ONU DA BİRGÜN BİR YERLERDE...
MUSTAFA YILMAZ
BİR YÜREK DÖKÜNTÜSÜ BU...
KALEMİN GÜCÜNÜ BİLMESEM,
BU YAZIDAKİ MASALIN İÇİNDE KALACAĞIM SANKİ...
SANKİ RÜZGAR DİNMESİ GİBİ...
DURMAK GİBİ BOŞLUKTA...
SADECE YAZIYA KATILMAKLA DA BİTMİYOR DÖKÜLMELER...BELKİ GERİYE KALAN BİR BURUKLUK BU...
MUSTAFA YILMAZ
ANT+10
TÜM YORUMLAR (6)