Ben neyim ki aşk okulunda çocuk başıma?
Olsam olsam, masal artığı bir çırak; urbamda göz izleri...
Heveslensem de ateşe, bir kibrit alevindeyim daha.
Ev yangınları, harcım değil; Melek'im cellât şimdi.
Ustam, Mecnûn; çocuk tenimi dağlamadı aşk tezgâhında.
Uçamam ki kanadım hüzün doğurgalı şiirlere takılı.
Bıçak soksan gölgeme,
Sıcacık kanım damlar.
Gir de bak bir ülkeme:
Başsız başsız adamlar...
Ağlayın, su yükselsin!
Devamını Oku
Sıcacık kanım damlar.
Gir de bak bir ülkeme:
Başsız başsız adamlar...
Ağlayın, su yükselsin!
Yuğ'dan Mecnun'a,sultandan Leyla'ya dünle bugün tarihle aşk içiçe geçmiş bir sarmal olmuş. Elinize ve yüreğinize sağlık
Harika bir şiir okudum kaleminden çok yüreğine duygularına bilincine sağlık bizi de çağlar ötesine taşıdın mumun aleviyle .Pervane olamasak da.
Adımızı verenler sağolsun da, şiir de de aşk ta da çıraklığı aşamadık henüz. Sevgiler gönderiyorum mısralarına ve sana .Şeref Öztürk usta
..çok beğendim....
tebrik ve sevgiler..
Çok güzel bir çalışma duru bir okuma anlam ve mesajı olan bir çalışma
Bir masal denizinde gibi hissettim kendimi beni benden alıp uzaklara götürdü şiir Kutlarım dost
'Tanrı beni, gençlik yıllarında yaratmış' olmalı;
Ergen çocuklar gibiyim bu yüzden, ateşe pervane...
'Aşk' desem, iki gece arası; sesim, en çok kendime yabancı.
Sözde, kanlı bülbüllerden öğrendim ağıt yakmayı;
Şimdi, neden yığılıp kalıyor kelimeler böyle? ..
Masal artığı bir çırak, masalını böyle anlatırsa usta olsaydı ne anlatırdı bize merak ederim...kayda değerdi şiiriniz...listelere değil yüreklere...tebrikler kaleminize...
Aşkın büyüsü bu olsa gerek. gerçekten her yürekte bir başka güzel.
Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta