Ben inatla dalda duran kurumuş bir yaprak iken
Sen olgun meyveler taşıyan kırık bir dal idin
Ben son kez direnirken ölüme
Sen son kez meyve veriyordun
Beni bir yel savurdu, seni bir daha bulamadım
Seni kıranlar meyvelerini de kopardı, beni hiç anımsamadın
Yollar apayrıydı, gözlerim yüzüne hasret
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta