Masal
Bir varmış
Bir hep varmış...
yokmuşu yokmuş
Birden başka
hiç bir şey yokmuş..
Diye başlıyordu
Benim masalım.
Diğer masallardan farklı olarak
Kim ne derse desin
Kim ne isterse istesin
Sonunda hep O'nun dediği olan..
O'nun istediği gibi son bulan.
Bir masaldı benim ki
Vaktin birinde
Benim masalımla benzer
Bir masal dinlemiştim.
O masalda,
Bir seyyah varmış.
Gidilmedik görülmedik
Neresi kaldı ki demiş
Geçmişine yolculuğa
Karar vermiş..
Dakikalarla başlamış
Günlerle devam etmiş
Seneler derken geçmişine gitmiş.
Vefa yurduna varmış umutlanmış.
Hüzün ülkesinde ağlamış
Sevinç beldesinde huzura kavuşmuş.
İnsana ait olan ne varsa
Bu yolculukta yaşamış
İnsanlığını hatırlamış.
Ayrılık diyarından yeniden
Bugüne ulaşmış..
Seyyahı bu yolculuğunda;
Annesi kucaklamış
Babası öpüp koklamış.
Geldiği hayata yanında olmayanlar
Burada hep yanındaymış..
Geçmiş acısıyla tatlısıyla
Çok güzelmiş.
Tadına doyamamış.
Bir ah çekmiş.
O günlerden hatıra
Elinde bir de oyalı mendil varmış.
Bugüne döndükten sonra
Geçmişindeki sevgililerini
Hasretle anmış
Bir daha da yaşamamış
Dünyaya katlanamamış.
Çünkü insan hep yarınları beklerken
Fark etmiş ki:
Tüm güzellikler geçmişinde kalmış..
İnsanın;
Geçmişi kendisine ihsanmış.
Kayıt Tarihi : 3.1.2018 19:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Reşat Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/03/masal-613.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)