Masal Şiiri - Kemal Okumuş

Uyandım...
Meğer nasıl da kandırmışlar bizi, beni, herkesi.
Nasıl da yorulmadan usanmadan yalanlardan şiirler, romanlar yazmışlar.
Hiç arlanmadan nağme nağme şarkılar, türküler yapmışlar.
Hani aşk?
Sevmek her şeye bedeldi ya hani?
Bir bakışa cihan yakılır, bir gülüşe alem yıkılırdı.
Malı, mülkü, makamı yalandı da aldanılmazdı hani ya bu dünyanın.
Varsa yoksa hakikatli sevmek dahası eşsiz bir aşk demişlerdi.
Beni nasıl bir oyuna getirdiniz böyle Allah aşkına?
Bir ben mi inandım o masallara; ben miyim aşkın tek enayisi?
Çıkmaz mı arşınlasak arzı benim bu saflığıma denk bir saflık yapmış biri?
Uzak durmuş olsa dünyadan da aşkı hayalleyip, eline değmemiş olsa dünyanın kiri.
Nasıl da inandırıp uyutmuşlar böyle beni...