Üstümü örterdi annem,
Senden,bir masal okurdu
Seninle uyurdum.
Çocuktum.
Aşk kimdi? tanımıyordum
Beşik sallardı gece,
Yıldızlardan,seni alırdım.
Biraz,tütün sarardı annem
Ben yerdim seninle.
Çocuktum
Aşk kimdi? tanımıyordum
Ne zaman küstürseler, ağlıyordum
Birazdan annem gelecek,
Biraz senden verecek,
Gönlüm doyacaktı biliyordum.
Aşk kimdi? tanımıyordum.
Çocuktum;
Annem giydirirdi,
Öperidi, koklardı,
Severdi
Ve aşkı öğretti
Zaman dursaydı gitmeseydi
Çocuk kalsaydık
Yeniden doğsaydık
Seninle başlasaydı masal
Ve yine seninle bitseydi
Merak etme!
Seviyorum,çocuk gibi
Aynı masaldasın sevgili...
Kayıt Tarihi : 30.1.2015 13:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Baran Güçlü 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/30/masal-553.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!