Masal Şiiri - Gülsevin Eren Güngör

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde,
deve tellal iken, pire berber iken,
ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken
denizlerinde yunus balıklarının oynaştığı
altın bir sahilde mini minicik bir kız yaşarmış...
Yüreği dopdoluymuş sevgi ile minik kızın...
Gel zaman git zaman büyümüş minik kız,
dar gelmiş sevgisi minik kızın yüreğine...
Hak edenlere dağıtmış parça parça,
vermiş en büyük parçayı nehir gözlüye...
Bilememiş nehir gözlü ne büyüktür payı...
Anlatmaya çalışmış kız dilinin döndüğünce...
Anlamamış o yine kızın yüreğini yakanı...
Çorak topraklara dönmüş yüreği, sevgisiz kalınca kız...
Böyle bitmiş bu masal, onlar erememiş muradına,
biz çıkamamışız kerevetine...