Masal. Şiiri - Ali Rıza Saygan

Masal:

Evvel zaman için de, kalbur saman için de,
Develer tellâl iken, es ki hamam içim de,
Hamamcının tası yok, müşteri tasası yok,
Orda bir kapı gördüm, üstün de halkası yok.

Ebe’ler ve dede’ler, has torunum dediler,
Gelinlerden habersiz, baklavayı yediler,
Ali! Veli’ye demiş, çarşı da pek çok yemiş,
Veli inmiş çarşıya, birkaç kilo getirmiş.

Dedim girin kol kol’a, gemi’miz çıksın yola,
Bu yolculuğun sonu, hepimize hayrola,
Büyük gemi’ye bindik, deniz’de epey gezdik,
Garip şeyler görünce, hemen karaya indik.

Etrafa bakın derken, gördük tam üç merdiven,
Merdivenler sonun da, acayip bir değirmen,
Biz merdivenden çıktık, girip içeri baktık,
Karanlığı görünce, hemen bir ateş yaktık.

Kışlıkları giyelim, ne sıcakmış diyelim,
Masalın burasın da, biraz yemiş yiyelim,
Bir adam taş çevirir, hanım-ı yün eğirir,
Ahırda ki İnek’ler, mö mö diye böğürür.

Pek sevimli bir kedi, et verdiler yemedi,
Heybetli duruşuyla, fare diye kükredi,
Doru olmalı sözler, çocuklar masal gözler,
Masalın burasın da, kapansın artık gözler.

Arz Ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 157
Tarih: 21- 01- 1979