Seni düşünürken semaya baktım
Tepelere yakın bir hilal vardı
Hilalle mazinin mumunu yaktım
Sanki bana bakan bir hayal vardı
Nasıl oldu bilmem aklıma geldin
Düşünmeyecektim aklımı çeldin
Kalbime sardığım zırhımı deldin
Kaşlarında keskin bir celal vardı
Aşkın gergefini kendin örmüştün
Gergefi kefene sen çevirmiştin
Acılı ömrüme sen tat vermiştin
Öfkeli sesinde halis bal vardı
Sevdanın yelinden durulamadık
Sel basmış gözleri kurulamadık
Katı gövdelere sarılamadık
Elimizde körpe kırık dal vardı
Bir yaz ortasıydı mevsime kandık
Ömrümüz huzurla bitecek sandık
Çocuksu düşlere tuttuk inandık
Hani çok sevdiğin bir masal vardı
Kayıt Tarihi : 26.2.2012 04:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Harbalioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/26/masal-477.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!