MASAL
.
Bir varmış bir yokmuş,
Böyle başlardı masallar.
Çocuktuk,
Varı yoğu bilmezdik.
.
Büyüdük öğrendik,
Önce yoğu sonra varı.
En sonunda da,
Yoğu'n tam ne olduğunu...
.
Su gibi damla damla
Girdin var'lığıma,
Çağladın sel oldun,
Yıktın ve gittin...
Bir vardın, hiç yoksun.
.
Masal gibi var oldun,
Ve şimdi bir yokmuş’sun.
Muradına eremediğim
Yarım kalan masalım,
Varlığım'dın
Şimdi yokluğumsun.
.
Metin Egeli
Kayıt Tarihi : 13.4.2020 13:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Egeli](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/13/masal-472.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!