Masal Şiiri - Aydın Kandıra

Dün gece uyuyamadım balkona çıkıp bir sigara yaktım
Saçımın tellerini tek tek şimal rüzgarı okşayıp gidiyordu
Ciğerime sanki dumanı değilde sadece seni çekiyordum
Gecenin sessizliğinin kulaklarımda bıraktığı uğultuyla,
Balkonun bulunduğu odadan bir ağlama sesi geldi
Benim tatlı yeğenimi yalancı bir rüyada korkutmuşlar
Özlediğim çocukluğumu sarar gibi sardım onu
Gözyaşlarını sildim ve bir masal anlatmaya başladım
Ağlaması hafif hafif son bulmuş gözlerini kapatmıştı
Bir masal kıyafeti giydirerek ona ikimizi anlattım
Mutlu olmadığımız halde sonunu mutlu bitirerek
Ve senin öptüğün yanaklardan öperek biraz izledim onu
Biliyormusun bu tatlı kızın gözlerinin giderek sana benzediğini
Ve seni hayal ederek bu masalda burada bitmişşşş dedim
Birden hazal karası gözlerini açarak ''bu kadarcık mı'' demez mi
Hayır tabiki dedim;
Gözlerinden gözlerimi kaçıran bir yalancı gibi
Hayır be tatlı kız bittiğinide nerden çıkarıdın
Aksine daha yeni yeni başlıyor sen şimdi rüyalarına tekrar dön
Ve seni korkutmalarına asla izin verme,
Gülümseyerek kafasını salladı ''ama gitme olur mu'' dedi,
Gözlerimin önünde parlayıverdin yüreğimde ince bir sancıyla
Sende aynen böyle demiştin bana puslu bir akşamda
Ağlamaya hazır sesimle hayır dedim
Hayır hiç gitmem.

Sanki;
Bir volkana düşecekmiş korkusuyla birbirimize sımsıkı sarıldık
Ve biz seni o gece rüyamızda gördük.
Dün gece o tatlı kıza bir masal anlattım,
İkimizi anlattım,
Yalanda olsa ikimizi.

(29 Mayıs 2003-İstanbul)