Bir bahar gününde sen
Ve dayanılmaz sedasıyla ben,
Aynı cümleyi kurmuştuk.
Masalların mutlu sonla bittiğini
Atalarımızdan duymuştuk
Ve yaşamımızın sağlamasını yaptık sırayla.
Konuştuk, son söz geldi
İliklere acı bir tebessüm kazıyan havayla.
Hep mutlu sonla bitiyorsa masallar,
Özgürüz.
Demek oluyor ki
Ya biz masal değiliz
Ya da sonumuz gelmedi
Henüz.
Kayıt Tarihi : 21.8.2010 15:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Olgu Gürdal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/21/masal-417.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!