Masal Şiiri - Kadir Acı

Issız ülkesindeyiz kalbimizin,
Sert esen rüzgârların,
Sevişen insanların ülkesinde.
Yoksullukların unutulduğu,
Ölesiye umutlara bağlanışın,
Kovuklarda aranışı mutluluğun
Hepsi bu ülkedeydi.

Önceleri çok önceleri idi:
Nehirler üstündeki evler, insanlar.
Ve mehtabın bulutlara bel bağlayışı niyeydi?
Tutkuların en içlisi, sevgilerin en güzeli
Gizli olmalıydı o evlerde.
Güneşler, mehtaplar ve ikimiz
Başka dünya yaratırdık,
Başka özlemle dolardı içimiz.
Sen, sen çok şeydin.
Tatlılığın, hasretin, acının hep sende oluşuydu
Beni yıkan.
Kaleler, askerler ve bahçesi sarayın
Tüten ümitlerimizin otağıydı...

Sen çok uzaklarda o ülkede misin?
Şövalyeler mi giriyor şimdi odana?

Kadir Acı
Kurtalan