Masal Şiiri - Sibel Aydın

Kar hiç böyle çırpınmazdı gökyüzünde,
Ufak ufak ve çaresiz olmazdı hiç! .
Lapa lapa gelir
Arkasından seni getirirdi.
Sonra soğuk elleriyle yakalar yüreğimizi
Bayılırdı sıcaklığımızda erimeye...

Saçlarına düşerken kar tanesi
Bana göz kırpardı
Sen hiç görmezdin! .
Sözünü alırdı benden sevginin,
Bu yüzden öyle dans ederdi,
Bilmezdin! ..

Yağmur da sen gelmeden gelmezdi,
İllaki ani gelecek,
İllaki seni getirecek,
İllaki beni öldürecek! ..
Önce senin dudaklarını öperdi bir damla,
Sonra benim …

Yıldırımlar düşerdi dargınlığımızda,
Fark etmezdin.
Biz sevdikçe daha çok yağardı yağmur
Gökkuşağını o yapardı
görünmeyen elleriyle
inanmazdın…
mavi sendin güvendiğim,
kırmızı bendim aşık! .
Pembe umutlarımızdı...
Siyahı kendisi götürürdü giderken,
yıldız yıldız serperdi aşkı yüreğimize
öyle giderdi
'nasibiniz olanı alın 'derdi.
“Bereket”
“Bereket sevgiye, aşka”
Çölleri yeşertecek,
Külleri ateşleyecek odur.'

İşte bu yüzden
ben seni çok sevdim.
Senin beni sevdiğinden daha çok! ..
Sen sevmedin!
Dürüst olamadın bunca sevdaya.
bu yüzden
Ve bir daha getirmedi seni,
Ne yağmur, ne kar.
Sırf sen sevgiye inanmadığın için,
aşka inanmadığın için