Masal Şiiri - Nurhan Göktürk

Yıl bin dokuz yüz altmış bir, bir kız doğmuş,
Yıkık, köhne evin, sağlam kalmış bir odasında.
Adını; Handan koymuş babası da,
Gülen hep gülen anlamında.
Büyümüş, serpilmiş on altı yaşında,
Bakan bir daha bakarmış,
Aman o ne caka! !
İnsanlara hep yukarıdan bakar,
Başını göklere dayarmış.
Düşünceli, endişeli, kaygılı,
Yürürken bir delikanlı,
Kazayla değmiş eli, kızın eline.
Sıkılmış, utanmış zavallı.
Kız 'işte' demiş. kendi kendine,
Masallar ülkesinin prensi bu!
Gerçekle. masalı ayıramayacak kadar,
Toymuş zavallı.
'Kurtarır beni buralardan,
Prenses yapar ülkesine,
Farklı kılar bu insanlardan'
Geçmiş aradan aylar, vurulmuş davullar,
Oynanmış halaylar,
Düş bitip, gerçeğe dönülmüş.
Ne prens var!
Ne masallar ülkesi.
Delikanlıda o bildiğimiz insanlardanmış.
Alın teriyle kazanır, namusuyla yaşarmış.
Geç fark etmiş Handan,
Taşın sert olduğunu,
Oysa nerede doğduğunu,
Kaderinin de o küçük gördüğü insanlarla
Aynı yazıldığını bir türlü anlayamamış.

Nurhan Göktürk
(07Ocak1982/Niğde)