Masal Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Ayrılığın kaçıncı günü bugün, saymadım
Bir masal anlattım bir gün kendime
Uykusuzluğun volta attığı bir geceydi.
Sonra masal beni öyle derin uykulara saldı ki;
Her gece aynı masalı dinlemek şart oldu.
Sabah kalktığımda sana günaydın deyip,
Ekmek kızartıp, mis gibi üstüne sürdüğüm tereyağının kokusu,
Yanında yudumlamaktan haz duyduğum ilk çayımın
İlk yudumları ve karşımda sen.
Günaydın gülüm, senin yaşadığın bir güne daha
Seninle olmamın keyifli bir gününe daha günaydın.
Sonra alel acele işe koşturma telaşımız,
Kapıdan çıkarken sarılıp kaldığım ellerin sıcacık,
Akşam eve dönene kadar seni düşünmek,
Yemek yedi mi, başı ağrıyor mu?
Eve geldiğinde bir arsız kedi gibi etrafında dolanmak,
En sevdiğin diziyi sen izlerken,
Bende dizlerine uzanıp seni izlemeye koyulmaktayım.
Uykum kaçtığı gecelerde, saçlarını okşamak,
Sadece seni zlemek, sabaha seninle varmak.
İşte masal buydu.
Ben yıllardır hep bu masalı anlattım kendime.
Hep sen varmışsın gibi akşamları çektim iple.
Her başımı yastığa koyduğumda, gözümü kapatıp
Sadece bu masalı dinledim içimden.
Sen yokken yılların çarkında,
Ben, hep sen varmışsın gibi seni hissettim,
Seninle geceyi böldüm, seninle günü sevdim.
Ben bu masalla yıllarımı sayende sevdim gülüm.