Masal Şiiri - Gürkan Akan

şimdi ne demeli sensiz günlere
ya da ne söylemeliyim sensiz bahara
bırakıp gidişinin ilk yıl dönümü
dudağımda tadının olmayışının ilk senesi...

küçükken hayallerim yoktu benim,
kurabileceğim,
hatta
başrolünde oynayabileceğim
herhangi bir hayalim olmadı benim
ne bir masal anlatan
ne de bir türkü söyleyen oldu,
ninnilere bile hasretliğim vardı...
ilk okulu
tahtadaki yazıları silen bir çocuk yüzüyle bitirdim
ama yine de hayallerim yoktu benim
ne cam kenarlarında yıldızlara baktım
ne de bir kış günü sobada kestane kızarttım...
orta öğretimim top peşinden koşmakla geçti
dua etmeyi bile bilemedim
ne geçmiş günlerin affı için
ne de gelecek günlerin hayrı için...
nasıl olduğunu bilmeden bir anda büyüdüm
sanırım artık çok geçti dua etmek için
lütfen
olmasın diyemeden
kendime bile söyleyemeden
ilk okul çocuklarının bile inanmayacağı şekilde
aşık olmuş
masallar anlatır
türküler söyler olmuştum...
en saf en yalın halimle sevmiştim seni
her masalına inanır
her sözüne kanar olmuştum
seni aşk
kendimi mecnun sanmıştım
sen leyla olamazdın
bir insanın özellikleri seni anlatamazdı...

sonraları tattım yalanı
öğrendim yorgan altında ağlamayı
anlattığın her masalın
kaybedeni olduğumu...

ve
artık gidiyorum bu masal diyarından
masallar mutlu bitmez biliyorum
beni sevmeni ya da bana
artık masal anlatmanı istemiyorum...