Senden bir masal yapmak istiyorum
Ben bir kralım
Sen kaf dağının prensesi
Lakin
Dağa çıkmaya yetmiyor kralın nefesi
Tüm ümidi kralın
Prensesin Kaf dağından inmesi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Mayakovski geldi aklıma, ki hiç hazetmem ha..
Acının semeresi bilgeliktir bazen.. İşte öyle. Acı öğüterek büyütür, kralları bile. Güzel şiir.
Bugün şiirler bana fethi abinin sözlerini hatırlatıyor..
''urum ile urus sulh edince anam beni everecek' dermiş konuşmalarında..
yani çok uzak bana evlilik anlamında olsa da bak işte abi sonunda rum ile, rus ile barış olmuşuz..
Kaf dağına, Kehf mağarasına endeksli de olsa zaman, kûn denildiğinde fe yekûn oluyor..
Mevla Büyüktür..
Şiir ise kral şiirdi..en kralından bir şiirdi..cidden
O kadar büyük burunlu değildir kesin...Siz emredin indirelim, İsterseniz kaf dağıyla birlikte prensesi ayağınıza getirelim efendim. Kral ne istemiş de yerine gelmemiş ki :)
Şaka bir yana çok hoş olmuş. Kutlarım sayın Bölükbaşı.
Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta