Masal Şiiri - Neslihan Kösoğlu

MASAL
Yedi tepeli bir şehrin dar sokaklarında kaybettim kendimi
Zor olan buydu belki
Yabancı zamanların ıslıkla çalınan notasız bestesiydi aşk!
Beni bucaksız bir diyârdan sana çalmıştı
Masal bu,seninle yedi tepeli bir şehir olmak vardı..

Bir orman yandı içimde
Bir orman daha..
Boğazı içimden akıttılar,dinmedi yangınım
İçimde bir uçurum açıldı sana
Kendimi oradan sana bırakıyorum
Masal bu,açıldı gök,sana birikiyorum...

İklimler değişiyor geldiğinde
Sen gidince şehirler yıkılıyor
Güldüğünde bataklıklar kuruyor içimde
Ağladığında evler çürüyor
Bilmeden şehir oluyorsun baktığımda
Seninle bir ülke kurmaktı masal
Belki bu yüzden beni gökyüzünden sana damlattılar...