Masal Şiiri - Cağlar Akarsu

Cadılar dünyasında başladı,
Bir gün hepsi bir araya geldiler, ,
Haykırdılar avaz-avaz,
Duymak istemedik, hiç bir zaman,
Ellerinde kalemler yazdılar, çizdiler
Kara sayfalara, kara kalemle
Kazanların altın da ateşler,
İçinde kaynayan soslu bir makarna,
Bulgurlar şişip çıktı bir gece vakti,
Aşlar sanki, toprak ve çamurla yoğruldu bir an,
Odunlar, kucak-kucak toplandı,
Ormanlara meydan okuyarak,
Bir gece vakti, tüm ağaçlar ağlarken,
Birden bire, dolunayı gördüler gecenin içinden,

Cam ağaçlarının ince dallarında,
Sivri dilli insanları buldum
Ruhum da bir diken olmuş,
Gün doğarken söğüt dallarının,
Toprağa doğru eğildiğini gördüm,
Başı havada dolaşan,
Kavak yellerinde sana haber gönderdim,
Ulaştı mı bilemiyorum! !
...
Sararmış tüm kağıtlar,
Huzurun son noktasında,
Uçarken, son buldu
Bizim masalımız....
Amacımız her gün batarken,
Yeni bir, masalda buluşmak üzere,
Hoşça kalınız...