Masal Şiiri - Murat Başaran

“Yüreğimde sakladığım, bir damla gözyaşısın!
Sana kıyamam... Ağlayamam...”
...
Bir hırka...
Ve bir lokma...
Yürüdüğüm, çözdüğüm, kördüğüm yollar!
Şikayetçi değilim...
...
Nesin sen aşk?
...
Şimdi uzun uzun anlatsam, hayat bu kadar kısayken...
Ne bulutlar dağılır gönlümdeki...
Ne sen anlarsın?
Olsun varsın!
...
Bir zamanlar...
İnsanlar hayatla ve ölümle barışıkken; mezarlıklar da yanıbaşlarındaymış...
Şimdi şehrin dışında bir yerlerde...
Güya ölüm gibi; gözden ırak! Gönülden ırak!
Ve bu zamanlar...
İnsanlar hayata yabancı...
Ölüme de...
...
Bir hırka...
Ve bir lokma...
Lazım olan ve üstelik yanında götüremediğin...
O zaman bu telaş niye?
...
Biliyorum uzun olmadı; ama anlarsın...
Yüreğinde biriktirdiğin gözyaşı kadarsın.
Ve soracaklar hayatının hesabını...
Boş yere ağlarsan;
Yanarsın...
...
Hayat işte...
Karşına “kocaman adamlar çıkar”; adından uzun ünvanları olan...
Uzun uzun konuşurlar; hani kitap gibi...
Umursamazsın!
Ama gün gelir,
Ucuz bir cikletin içindeki mani,
Yerle bir eder hayallerini...
...
Bir hırka ve bir lokma...
Sonra?
Sakla gözyaşını...
Ölüm var...