Masal Şiiri - Mustafa Şen

Bir varmış, bir yokmuş
kimsecikler birbirini sevmezmiş

Telgraf direkleri yıkılmaya başlamış
kuşlara yazık oluyormuş

Sevda mektuplarını taşıyan torbalar yok olmaktaymış,
bak postacı gelmiyormuş.

Televizyonlar anlatıyormuş bize masallarımızı,
peki, Süt kokan gecelerdeki devler,kel oğlanlar neredeymiş?

İş bu ülkede
Bir ANA çıkmış ortaya,
Oğlu onun beşiğini sallar iken tıngır mıngır
Seslenmiş tüm insanlığa;

-Dönemecindeyiz hayatın
Korkularımızın duvarlarını örmekteyiz
Düşlerimizi gömüp koyu karanlığa
Tek tuşla silebiliyoruz geçmişimizi
Yalanlarımız tükendiği vakit
Cinayet kokan ellerimizle doğrulup
Tutku çığlıklarımızı, kahkahalarla süslüyoruz...
Ey insanlık!
Yok oluyoruz!
Uyanın artık…demiş…

kimsecikler dinlememiş onu
ve karışmaya başlamışlar yokluğa yavaş yavaş…
gökten düşmüş üç elma
biri sana
biri bana
biri de tüm insanlığa…
van 2007
mustafa şen