Masal Şiiri - Vahap Güneş

Evvel zaman içinde bir Cüzüngüt vardı.
Bir Cüzüngüt’te bir insan.
Karaahmetlerin Hasan derlerdi.
Gözü kara, yüzü yağız, sözü yalın.

Sarma sigara içerdi
Yaman ekin biçerdi.
İyi türkü söylerdi.
Destursuz bağa girenin vay haline derdi.
Gözü eğriye söverdi.

Gönlü bol eli dardı.
İki dut, bir elma, bir armut,
Kıraçta az tarla,
Mal mülkü bu kadardı.
Sürerdi,ekerdi,
Taşı taştan, ekmeği taştan sökerdi.

Yine türkü söyledi,yine ekin biçti.
Bir yaz geldi, bir yaz geçti.
O güz gidemedi çifte çubuğa.
Derin gözlerle seyretti dünyayı.
Sigara sardı, sigara içti.

Geçer dediler,
Okudular üflediler,
Doktor dediler, ilaç dediler
Olmadı.
Aldı götürdüler.
Bir daha gelmedi

Ve ondan geriye,
Saçı uzun, saçı süpürge bir kadın,
Ve altı çocuk,
Ve bu masal kaldı.

Cüzüngüt, 1974