Masal 2 Şiiri - Tülay Bilgin

Ormanın patika yollarında,

Kuş sesleriyle yollarda

Kuru yaprakları çiğnerken içim ezilir.

Arabacı çek arabayı

Derinliklerde bir yere

Yalnız kalmak istiyorum

Orman’ı dinleyip

Gözyaşlarımda ıslanıp

Güneşte kurutmak istiyorum.

Dipsiz kuyulara salınmış

Kovaların gıcırtısını dinliyorum.

Bulutlar nasıl da şarkı söyler

Gökle/re yıldızlar demir atıp, dalar uzaklara

Kurbağa bekler prensini

Kuyu başında bir peri

Kirlenmiş etekleri nasıl da acır yüreği.

Sen cek gölgeni; ormanlar ıssız

Güneş yalnız!

Ben kimi beklerim, kurbağalar gibi

rüzgar eserken uçurur yalnızlığımı kim bilir

bir göl kenarında uyur!

bir balık gelir

Masallardan

Orman şenlenir

uyanır güneş gözlerini ufalayarak

selam verir kuşlara

Kuşlar da ormana

Göl kenarında uyuyan kurbağa/ya.