Bir sevda masalıydı yaşadıklarımız,ne varsa güzel olan dünden çalınmış.
Yarını olmayan masalsı düşlerin,büyüsünde saklanmış acıyan yanlarımız.
Karanlığa inat yürekli gülüşlerimiz,sahte sıfatların yorgun bedeninde yenik düşmüş.
Ağlamaya yeminli gözlerimiz,tövbesi olmayan günahlara esir.
Sen bu masalın kahramanı,ben beyaz atlı prens,öylemi?
Bir busenin bedeli hayat,söyle bana ak sakallı derviş,ölmek böylemi?
Şimdi gerçek olan ne varsa yalan,düşten uyanmak zor olsada,yalnız masallarda olurmuş mutluluk baki kalan..
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 09:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Namık Atasoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/27/masal-145.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!