Yıl bilinmezde,
Yol dönülmezde iken,
Bir masal oldu hayat...
Öyle bir masal ki ne kaf dağı var.
Ne ardında zümrüdü anka;
Yalnız hüzün kaldı,
Yalnız gözyaşı...
Gökten elma değil düşen;
Koskoca üç dert taşı.
Biri benim başıma, bir benim...
Biri de... Yine benim...
Bu masalda mutlu son yok;
Bu masalda kırk gün kırk gece düğün...
Bu masalda hasret var,
Bu masalda kırk yıl kırk asır hüzün...
Kayıt Tarihi : 11.4.2002 19:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alparslan Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/04/11/masal-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!