Prenses, uykundan uyanmak için, prens tarafından öpülmeyi beklerken...
Ağaç yapraklarının arasından sızan ışık huzmeleri git-gide kilo veriyor.
Yürünmüş yollardaki ayak izleri kaybolurken,
Geri dönebilme ihtimali yavaş-yavaş çürümeye yüz tutuyor,
Daha kaç sayfa kalmıştı bilmiyorum ama,
Prenses, uykundan uyanmak için prens tarafından öpülmeyi beklerken...
Anneciğim uyuya kalıyor...
Kayıt Tarihi : 17.2.2006 10:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahan İsaoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/17/masal-124.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!