Bir masal yazayım sevgilim sana
Pembe panjurlu bir ev olacak
Küçücük bir dağın boz yamacında
İkimiz bir ömür mahsur kalacak
Gelecek ayın bilmem kaçında
Her sabah birlikte dolaşacağız
Çocuklarımız olacak kır çiçekleri
Eğilip yerlerden toplayacağız
Oynarken üstünü kirletenleri
Onlar için hep çırpınacağız
Yorulunca uzanıp kalıverelim
Güneşin en cömert vurduğu yere
Pamuk ellerinden tutsun da elim
Gözüm dalıversin mavi gözlere
O an ruhumuzu salıverelim
Ne geri koştuk ne ileriye
Aşkımız her zaman yarıda kaldı
İnandık durduk bir hikayeye
Gülayım yaşanacak çok şeyler vardı
Bu masal kaldı bizden geriye
15/Aralık/1991
Recep Recai NurcanKayıt Tarihi : 27.10.2005 21:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recep Recai Nurcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/27/masal-103.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!