Ne çok inandık kandık, hayat denen masala,
Bir varmış bir yokmuşuz, okunduğunda sala.
Omuzlarda taşındık, bir süre yas içinde,
El çekti dostlar bile, mezara çeyrek kala.
1 Mayıs 1987 – Cuma / Ankara
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Hüzünlü bir dörtlük, ama iyimser olmalı insan:
Ne çok sevenim varmış ne çok dostum hala :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta