Masada Unutulan Bir Çift El

Bir Kasım günü inandım.
Bir çocuk, siyahlar içinde,
Karanlık içinde.
Yol boyu koyu renk,
Yol boyu açık yürek...

Boğazında gözyaşları,
Göz çeşmesi kurumuş.
Bir Kasım günü inandım.
El vermeye el tutmaya.

Duman boğar çocuğu,
Çocuk sabah kalkar önce et yer,
Sonra zeytin.
Çocuk yürüyor ırmak boyu.
İçinde birileri var.
Birilerinin içinde birileri...

Bir çocuk Abdal olmuş.
Bir çocuk ki parmağını unutmuş piyanoda.
Bir çocuk güven duymuş.
Bir çocuk; Kasım ortasında.

Yürüyor aydınlık, karanlığı istiyor,
Kibrit çöpü evi yanmış.
Çocuk, evini yakmış ısınmak için.
Ve seyretmiş suyu.

Bir çocuk geldi, uzun saçlı.
Yürüdü ırmakta, yürüdü; kuytu.
Tuzu şeker bilmiş, şekeri tuz.
Unuttum ellerimi masada.
Ellerim buz...

20 Kasım Çarşamba 2024 Tokat
00.52