Masa'l Şiiri - Ömer Gümeli

Öylesine doldu ki oda
Yer kalmadı bana
Git
Kurtar kendini dedi masa
Asla dönme bir daha
Bir kedinin bir köpeğin ömrünü geçeli çok oldu
Yağmur kaç kere yağdı unuttum
Kuraklıklar gördüm açlıklardan döndüm geldim
Büyük bir arenanın minnacık sahnesi
Sahnenin süzülen perdesi
Daha kapanmadı dedi
Git
Kurtar kendini
Vefa da veda da insana dair
Oda tıka basa
Şairin Dante ömrünün bir tık ırağında
Büyük insanlığın uzak kıyısında
Harcansın bozuk para gibi sırası gelenler
Velhasıl boşaldı oda
Yeter git me!
Kal dedi masa
İşte barabarız, baş başa...