Aylardan
Nisan olsun.!
ve..
biz seninle
bir şafak vakti
ruhumuzdan dertleri
hüzünleri,küskünlükleri
birer kirli
çamaşır gibi
savurup atalım rüzgarlara..!
sonra da..
anadan üryan edipte
ruhumuzu
el ele tutuşup
çiseleyen yağmur altında
buram buram toprak kokan
sabahın
o alaca karanlığında
pervasızca..
atalım kendimizi..!
insan oğlunun hiç ulaşamadığı
kirletemediği dağlara taşlara,
o yem yeşil ormanlara
gah koşalım gah yürüyelim
mola da verelim
arada bir..!
koca bir çınar gölgesinde
.
ve..
saralım birbirimizi
tıpkı o ağacın dalları gibi.!
.
.
kimbilir..
sevgimizin
o en uç tepesinde
.
belki de
aşkın sihirli merdiveniyle
çıkarız aheste aheste..
o kar beyazı bulutlar ülkesine..!
Varmısın..?
Mahmut Mücahit ÖzdemirKayıt Tarihi : 15.11.2019 21:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!