I.
Marya’nın çığlığı bu olsa gerek
Eşgalinden tanıdım sesinin
Koyu, açık bir zifir miydi ne?
Kapının eşiğinde duran bir çocuk
Misali ağlamakta elleri,
Düşündeki heceler kaybolmamışken yeryüzünden
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta