Bugün cuna mary rose
Seni anımsıyorum
Karanlık fırtınalı bir gecede
Yıldızlar sönük
Gök kubbe camları perdeli
Sokak lambasının altında
Uçan eteklerini
Tutnaya çalışıyordun..
Yorgundun, hastaydın
Islanmıştın sırılsıklamdın...
Ya hızırı bekliyordun
Ya ölüm meleğini,
Balçığa saplanmıştın
Çaresizdin, yenilmiştin,
Loş ışığın altına
Atmıştın kendini...
Neyi bekliyorsun mary rose...
Bu durağa otobüs uğramaz,
Bu durak otobüslerin
Enkaz yığınlarıyla dolu,
Bilmiyor musun,
Burası son durak...
Tut elimden
Çatlamış ellerinle,
Sımsıkı tut,
Çek kendini karanlık kuyulardan...
Abdulkadir Duman
Kayıt Tarihi : 9.10.2020 12:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
MARY ROSE

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!