-1-
çelimsiz ve zayıftı. mağrur ve yalnız. simsiyah saçları, esmer teni, aldırış etmeyen bakışları vardı. gözlerinde söylenmemiş ağıtlar, bitirilmemiş şiirler vardı.gencecikti, henüz gencecikti.hayatı anlama sevdasına, geceler boyu kalın kitaplar, siyah beyaz dergiler okur; sabahın ışıklarıyla, simit ve çay tutkusuyla uyanırdı. evinden ilk ayrılışı; ilk uzaklığıydı çocukluğunun şehrinden. dört katlı bir üniversite yurdunda, doğruluğuna hibir zaman inanmadığı tarih bölümünde okuyordu. yatağı, ranzanın üst kısmında, dolabı hemen karşıdaydı. sığdırmaya çalıştığı elbiseleri, üst üste kırışık bir şekilde; altında ise herkesten sakladığı kitapları, dergileri vardı. evet okuduklarını saklıyordu. tehlikeli ve yasaktı kimisine göre. hele yurtta böyle şeylerin olması, yurttan atılmak için yeterliydi bile...
korkuyor muydu? yok hayır korkmuyordu. dolabının kapısına bir poster asmıştı. saçı ve uzun sakallarıyla gülümsüyordu posterdeki adam. epeyce yaşlı olduğu anlaşılıyordu beyaz saçlarından, beyaz sakallarından. ama onu genç gösteren bir şeyler vardı sanki. kimdi o adam? neden posterini asmıştı dolabına? odasında ki arkadaşlarıda merak ediyordu. dolabına asacak kadar önemli olan bu yaşlı ve sakallı adamda kimdi?
'-bu posterdeki adamın ismi Marx'tır.' dedi onca sorulardan sonra. '-okuduğum kitapların fikir babası Karl Marx...'
Tamamını Oku
Gençliğimden bir fotoğraf canlandı sanki..
Duvar , yürek ve beyin süslerinin birbirine çok benzediği o yıllar...
Senin de kalemine, yüreğine, beynine sağlık sevgili Ulvi Koçu....
ahhh sevgili ulvi o yollardan ben de geçtim biliyorsun aynı şehirde okudum bunu da biliyorsun
seni gayet iyi anlıyorum...dik duruşun ve devrimci mücadelene selam olsun...marxizm Sartre'nin dediği gibi hala'çağımızın aşılamayan felsefi ufku'...
insanlar idealleri için ölünleri bile görmezler dolabında dedelerinin resimleri ile ve kitaplarını nice zorluklarda okuyabilen kişilerde herşeye direndi ve sehpalara kadar yürüdüler.
O günden beri
Zulüm başımızda göz aşımızda
Umut gelecekde yoldaşımızda
İp kravat çuval fes başımızda!
Asıldık ipteyiz o günden beri
Tarih yazar geçer kimse silemez
Yaslıyız gamlıyız gönüller gülmez
İnsanlar ölür,ya fikirler ölmez
Yoldaşlar yaşıyor o günden beri
Kim kimin askeri kimin neferi?
Kurşun hedef arar hemde serseri!
Belirteyim bunu gelmişken yeri
İnan deniz aslan o günden beri.
Hüseyin gedik
Derin bir felsefik dürtüyle yazılmış,anlayan,anlatan,sorgulayan ve ışık tutan bir paylaşım.Genç ve kimlikli bir kalemden ustaca dillenmiş.Bilinç demini kutlarım kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta