Gözünü açanım anadolu'nun bağrında ben,
Toprağın üstünde can bulurum pare pare buğdaylardan,
Tenim kavruktur; dışlarsın, bilmezsin emeğin rengini.
Boğazına bir sırat dizilir sebebi ben olduğum lokmalardan.
Benim en Adem kalmış evlat.
Ne incil, ne kur'an, ne tevrat,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim