Yoksulluğun dillere destan eziyetinde
Pay ettim göğsümü gönlüne...
Sevda ah u zarıma müdahil olmayan kalbin sızıları
Sürur yollarımda ket ve uçurum
Gülkurusu bakışların dergâhında
Meczupluğum fırtına evveli sessizlik
Çökerken yokluğun dağları omuzlarıma
Çilehaneyi serzenişe bağışlamadım yek bir harf…
Ayıkladıkça bulutları kirpiklerinle
Kirpiklerime birikti bir kaç asır yıllanmış gam ve keder…
Maruzat tenhasında ördükçe tebessümlerinden saçlarımı
Vuslat hayalin buseler kondurdu dudaklarıma
Har vurup harman savurdum mukaddes hislerimi
Yek lahza halel giydirmedim bakışlarıma
Cüda yelleri kahır ve perişanlık kardıkça simama
Hasretin serin membaları süzüldü yanaklarımdan
Ey kül olmaya yüz tutmuş ruhum sükûtu..!
Dalgalandıkça nedamet firak arasında
Aydınlatmadı bahtımı ne yıldız ne ay ne de güneş …
20251216
1230
Simamda firak yelleri
Kayıt Tarihi : 16.12.2025 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!