Maruzat Şiiri - Ali Rıza Malkoç

Maruzat (*)
Ey dünya bu yaşta, neler gösterdin! ?
İnsan kılığında canlılar gördüm
Gururla, alkışla, kinle beslenen
Kendisinden menkul, şanlılar gördüm.
.
Varoluş anlamı, öngörüsü kan
Sen de kapılırsan, kurtulmaz yakan
Hayalı mis gibi, sunar hafakan
Mahalli putperest, yanlılar gördüm
.
Onun için değer, sırtında eyer
Böyle bir dostluğu umarmış meğer
Hata, ihmal, kasıt, onurlu değer (!)
Çamurda paklanan, ünlüler gördüm
.
Bilgisi boş, görgüsü boş, içi boş
İmajı-lafzıyla, görünüyor hoş
Düşünmek gereksiz, mantıksa nahoş(!)
Terazi başında, kinliler gördüm
.
Sözü-özü farklı, inanç şüpheli
Bakınca sanırsın, hakka küpeli
İmalatı cüruf, kendisi deli
Amma nitelikli, dinliler gördüm
.
Dürüstlük ve vefa, sadakat nerde?
Adaletle, akıl arası perde
Zekânın kıtlığı olduğu yerde,
Acemice çarpan, cinliler gördüm.
.
Felsefe mantığa attım temeli
Bilincin besini, hakkın emeli
Ölçmeden yutana, nasıl demeli?
Koyunluğa aday, yünlüler gördüm.
.
Ben böyle gördüysem, moral bozmayın!
Azla yetinmeyin, çokla azmayın.
“Okumayın, düşünmeyin, yazmayın”
Diye öğüt veren, zanlılar gördüm.

#armozeyis
(*)
Maruzat: Üst makama sunulan; arzu, dilek, bilgi
Hafakan: Sıkıntı, keder, çarpıntı
Cüruf : Talaş, atık madde