Maruz Şiiri - Cüneyt Avcı

Sana rağmen sensizim artık!
Peyda olmuyor umutlar
Zararı yok hiç bir bulut sen kadar beyaz değilse
Bir istirhamım var gidişinden yana
Gece yağmur kokusunda ıslak yollara vuruyorum ismini
Her adımda basıyorum tüm hayâl kırıklıklarıma
Her kapısı sana açılan evimde,
Eşikte bırakıyorum ''Sen''leşen adamı
Ben hiç seninle olamadım!

Ben düşlerimde yokluğundan bir sen daha oluşturdum.
Nemli göz çukurlarımın morluklarında,
Asıyorum her gece slüetini.
Kırılası ellerimden çıkıyor her gece bu kahrolası şiirler.
Gittiğini zannediyorsun değil mi?
Her gece seni baştan yaşarken,
Bile bile lades dediğim hâl de,
Ben aşkı hiç bu kadar dolu yaşamamıştım
Ben hiç seninle olamadım!

Uzak denizler alır her sahil akşamı beni,
Bir tebessüm, bin sitem, bir milyon gözyaşı
Avuntuma gülüyorum,
Nasıl bir şey bilmiyorum yokluğunda soluklanmak
Belki de bu yüzden kin duyuyorum,
Belki de bu yüzden ediyorum ağız dolusu küfürleri,
Boş bıraktığın manzaraya.
Düşünmekten ovduğum terli avuçlarımı,
Bir kez daha kaldırıyorum;
Bütün amin'lerim üzerine ey uzakta ki
Biliyorum, artık farkına vardım,
Ben seninle olamadım!

Ben bu kadar hayâlperest değildim,
Bu kadar tiksinmiyordum gülmekten
Tüm yapmacık tebssümler bu kozmopolit şehirin olsun.

Biten bendim izlediğim filmlerin sonunda,
Tükenen bendim sana kana kana muhtaç
Tazelediğim hayatımı ve kadehimi,
Kahkahalarla kaldırıyorum var olmayışına.
Bu son ilk ve son gidiş yüreğinden.,
Fakat merak etme!
Acını ömrümce yanıma aldım
Ben seninle olamadım;
Ben hep sana maruz kaldım...

Taluy

19.12.2011 - Pazartesi

Saat: Gece 01:30