O yıl bütün ayların adı marttı.
Sensizliği bana getiren o hain ay…
İlk baharın neşesini tadamadığım o yıl,
Sonbaharın yalnızlığıydı içimdeki.
O yıl bütün ayların adı marttı
Yeni doğmuş bir kuşun yuvasında;
annesini bekler gibiydi seni beklemenin heyecanı…
Ama martın vicdanı yoktu aldı da, vermedi seni; bana.
O yıl bütün ayların adı marttı
Bulutların ardına saklı olan güneşin,
insanları sobelemesi gibi
bulmanı istedim beni…
Ama martın geriye dönüşü yoktu.
O yıl bütün ayların adı marttı,
Simsiyah geçen mart ayı;
o yıl, unutturdu tüm renkleri,
Senden masumca giderken
emindim adımlarının beni izleyeceğinden.
Fakat yoktun; ardıma gizlice her bakışımda …
Mart unutturdu beni sana…
O yıl bütün ayların adı marttı
Yazın bile ısınamadı ruhum.
Buz kesti sensizliğin verdiği soğuklukta bedenim.
Birbirini kovalamadı o yıl; aylar benim için,
Adı marttı çünkü sensizliğin ve sessiz sedasız gidişimin.
Burcu ÖZYILDIRIM
17.08.2007
Kayıt Tarihi : 12.2.2008 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!