Martının Çığlıkları Şiiri - Özge Gül

Gözlerin vardı ilk içimi çeken...
Sen konuştukça derinleşen,
Simsiyah bakışların,
Sence karanlık olan dalışların.
Umutsuzluğun korkuların,
Beni içine çekmekten korktuğun karanlığın,
Soruların, bakışların,
Bırak...
Her şey olacağına varsın.

Düşünmeyelim artık,
Denizin soğukluğunu,
Martının niye çığlık attığını,
Ya da ne bileyim,
Bu aşkın vedasını!

Al beni karanlığına,
Cesaretim var korkma,
Aldanma kararsızlığıma,
Aldırma sen bana,
Üzülmek de güzel,
Yaşanan aşkların sonunda;
Ve anmak belki de,
Gözlerimde yaşlarla,
Ama en güzel hatıralarla,
Yine de güzel
Yeter ki sen hiç bir zaman
Kendini unutma!
Tek başına karanlıklara dalma!..