Martılarla Sohbet -2- Şiiri - Gökhan Kirman

Bir vapur üzerindeyim,
Martılar eşlik ediyor yolculuğumda,
Dillerinde binbir deniz şarkısı,
Denize olan aşklarını anlatıyorlar,
Duymasını bilmeyen insanlara!

Bir martı geliyor yanıma,
Başlıyoruz sohbete insanlardan,
Önceden deniz rengini gökyüzünden alırmış,
İnsanların vefasızlığna rağmen,
Denizin bizi bağışladığını söylüyor.

Balıklardan bahsediyoruz sonra,
Denizin sultanları pulları kadar çokmuş,
Bir zamanlar,
İnsanların denize savaş açmasından önce.
Şimdi açız diyor açlığımız yetmezmiş gibi,
İnsanlar elimizdeki ekmeğimize de gözlerini diktiler,
Bir zamanlar özgürce uçtuğumuz denizden,
Sevdiğimizden bizi ayrı koymaya çalışıyorlar diyor.

Bir ağlama alıp götürüyor beni eskilere,
Buğulu gözlerimde şuan eski İstanbul var,
Ezan sesiyle coşan sokaklardan inen balıkçılar,
Nasılda sallıyorlar oltalarını denize saygı duyarak,
Ve ne kadar seviyor deniz insanları dalga dalga
İnsanlardan rızkını eksik etmiyor her ne olursa,

Uyanıyorum vaurun düdük sesiyle daha sonra,
Martıya veda ediyorum ağlayarak yeniden,
Eee tekrar gelipde görmemek var! ..