‘’Ölümün / en asi / senfonisiydi / yalnızlığın
ve çok sonra / duydun!
acıttın / ve incittin kendini
martılarla / ağladın
kanı donmuş / canı yanmış
ruhundaki / eski bir ateşle
denize doğru / yürüdün
martılarla / çığlık / atan /kadın…’’
Kayıt Tarihi : 21.1.2013 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!