martıları fahişe eden bir savaş çığırtkanı
tüm maviliği kızıla boyamak için bağırdı
yalanın karakutusu daha bulunamadı
hiçbir kafatası çığlık atmadı
bileklerimiz intihara meyilli
kör bir jilet kesecek onları şimdi
çırılçıplak kalan damarlarımızı
birbirine bağlayalım diyorum
savaş tanrıları kan kustu
kanserden muzdarip nefesleri ile
ben ağzına kadar dolu bir silahım
fakat, tetik olmayacak birinin parmaklarına temas ediyor
hissediyorum iliklerime kadar,bu sessizlik
ardında, duyulmayacak çığlıklara gebe kaldı
anne al beni yeniden kasıklarına
kentin tüm ana caddeleri beni çağırıyor
beni doğururken rahminden akan kan
şimdi yeryüzünden akan kanı lanetledi
lütfen anne artık babamın kasıklarına nota vermelisin
yoksa durmayacak çocuklardan akan kan
müziğin sesi duyulmadı
hiçbir keman beni sana getirmeyecek
gitmeliyiz anne gitmeliyiz
yoksa güneşimiz ortadoğuda kaybolacak
olağan bir günün,olağan dışı aşkları
bir savaş meydanında regl oldu şimdi
ve hiçbir anne gebe kalmadı
ölü çocukların düşüne
öldür beni anne yoksa savaş meydanları
çektiğin acının grev sözcüsü olacak
ve hiçbir çocuk alamayacak düş hakkını
düştüğü lağım çukurundan öldür beni
yoksa yeryüzü esaretimizin son kalkanı
via vigilandum
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 15:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!